ULUSAL KALKINMACILIĞIN İFLASI VE DEMOKRASİ

Date

1993

Author

Keyder, Çağlar

Metadata

Show full item record

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

Item Usage Stats

41
views

106
downloads

Cite This

Bu makalede sadece siyasi değil, aynı zamanda medeni (civil) hakların da demokrasi kavramının parçası olması gerektiği ileri sürülüyor. Türkiye'de ve benzer ülkelerde demokratik uygulamaların tam yerleşememe nedeninin kişisel hak ve özgürlüklerin geri döndürülemeyecek hukuki sağlamlık kazanamaması olduğu söyleniyor. Medeni hakların karşısında duran en önemli unsur, güçlü devlet geleneği ve bu gelenekle kendini özdeşleştiren devlet eliti olmuştur. Tarihten gelen gücü ile birlikte 1945-75 döneminin ulusal kalkınmacı iktisadi politikaları bu elitin konumunu pekiştirmiş, ulusal birlik, devletin güçlü olması gereği gibi ideolojiler de etkili olmuştur. Bunlara ulusal kalkınmacılığın ekonomik düzeydeki başarısı ve bu başannm devletin üretim ve dağıtım süreçlerinde oynadığı rolü daha da büyüttüğü eklenirse, medeni ve siyasi hakların vatandaştan nasıl esirgendiği anlaşılır. İçinde bulunduğumuz dönemde ise devlet eliti bu konumunu sürdüremeyecek durumdadır; çünkü bir yandan ulusal kalkınmacılık dönemi kapanmış, dolayısiyle istihdam ve dağıtım süreçleri devletin kontrolundan çıkmış, bir yandan da burjuvazilerin devlete ihtiyaçları azalmıştır. Gerek işadamları, gerekse diğer kesimler devletin velayetinden kurtulmak istemekte, bu amaca yönelik, kişisel özgürlüklerin tescil edildiği bir hukuki çerçeve arzulamaktadırlar. Bu yüzden medeni hakların yerleştiği ve gerçek bir demokrasiye temel oluşturduğu bir dönemin başlamakta olduğu söylenebilir.

URI

https://hdl.handle.net/11511/110414

Collections

Department of Economics, Article