DİJİTAL ARAÇ VE ORTAMLARIN STÜDYO PEDAGOJİSİNDEKİ YERİNE DAİR BİRÇOKLU VAKA ÇALIŞMASI

Date

2022-12-30

Author

Süner Pla Cerda, Sedef
Öztürk, Elif
Yavuz, Cemre

Metadata

Show full item record

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

Item Usage Stats

19
views

0
downloads

Cite This

Uzaktan öğrenme, harmanlanmış öğrenme ve e-öğrenme gibi yöntemlerin öğrenen açısından çeşitli avantajları literatürde sıkça vurgulanmaktadır. Bu yaklaşımların çeşitli uygulamalarının yüksek öğrenim seviyesinde yaygınlaşmasına karşılık, tasarım eğitimi büyük ölçüde geleneksel stüdyo pedagojisine bağlı kalmıştır. Stüdyo pedagojisi temelini 19. yüzyıl Ecole Des Beaux Arts atölye modelinden almış ve 20. yüzyıl Bauhaus ekolü ile pekişmiştir. Yaparak öğrenme, öğrenen-öğreten arasındaki süreğen yarı-yapılandırılmış diyalog, bunlarla uyumlu yatay ve yönsüz bir eğitim ortamı stüdyo eğitiminin adeta evrenselleşmiş temel niteliklerindendir. Bu özgün nitelikler, tasarım eğitiminde yenilikçi yaklaşımların benimsenip yaygınlaşmasının önünde bir bariyer oluşturmuştur. Ancak COVID-19 pandemisinin dayattığı sosyal mesafe koşulları tasarım eğitiminde de uzaktan, çevrimiçi, hibrit ve harmanlanmış uygulamaları bir zorunluluk haline getirmiş ve hızlı bir dijital dönüşüme yol açmıştır. Bu dönüşüm, tasarım eğitimi için sunduğu fırsatların doğrudan ve kitlesel olarak deneyimlenmesi ile yenilikçi eğitim uygulamaları konusundaki önyargıları zayıflatmıştır. Pandemi sonrasında pek çok yüksek öğrenim programında olduğu gibi tasarım eğitiminde de çevrimiçi araçların ve harmanlanmış uygulamaların benimseneceği ve yaygınlaşacağı öngörülmektedir. Bu bildiri tasarım eğitiminde harmanlanmış ve hibrit uygulamaları destekleyen dijital ortam ve araçların stüdyo eğitimcilerinin gözünden beklenen niteliklerine odaklanmaktadır. Çoklu vaka çalışması metodolojisi ile dört farklı lisans programının temel tasarım (birinci sınıf) stüdyoları vaka olarak seçilmiştir. Pandemiyi de kapsayan yaklaşık beş dönemlik süreçte ilgili stüdyolarda görev almış olan eğitimcilerle grup görüşmeleri ve ders gözlemleri ile öğrenci işleri ve uygulamalardan oluşan döküman ve arşiv incelemeleri gerçekleştirilmiştir. Toplanan verilerin tematik analizi yapılmış ve stüdyo eğitimine özgü dijital araçlar, işlevsel özellikler, arayüz nitelikleri ve ihtiyaçlar tespit edilmiştir. Bu bulgular, tasarım stüdyosunun somut üretim, etkileşim ve açık uçluluk gibi özgün ihtiyaçları bağlamında dijital teknolojilerin yeri, yenilikçi uygulamalara yönelik gelecek projeksiyonları ve kurumun beklenen destekleyici rolü bakımından tartışılacaktır.

URI

https://dilet.baskent.edu.tr/wp-content/uploads/DILET2022-Proceedings-Book.pdf
https://hdl.handle.net/11511/112121

Collections

Department of Educational Sciences, Conference / Seminar