Model bir G-Proteine Kenetli Reseptör olan Maya Ste2p Feromon Reseptörünün Üçlü ve Dörtlü Etkileşimlerinin Çift Moleküllü Floresan Birleşme (BiFC) ve Förster Rezonans Enerji Transferi (FRET) Metotları ile Gösterilmesi

Date

2017

Author

Cevheroğlu, Orkun
Son, D. Çağdaş

Metadata

Show full item record

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

Item Usage Stats

8
views

23
downloads

Cite This

Bu projenin amacı, model bir G-proteine kenetli reseptör olan maya feromon reseptörü Ste2p’nin, üçlü ve dörtlü eşlemesinin çift moleküllü floresan eşleşme (BiFC) ve Förster rezonans enerji transferi kullanılarak gösterilmesi, reseptör agonisti olan maya α-faktör feromonunun, Ste2p oligomerleşmesi üzerindeki olası etkilerinin araştırılmasıdır. GPKRler, ökaryotlardaki en geniş hücre zarı reseptör ailesini oluşturmaktadırlar. Hücre dışı kimyasal (hormonlar, nörotransmiterler, kalsiyum iyonları v.b.) ve duyusal (ışık, koku ve tat molekülleri) gibi çok çeşitli uyaranın algılanmasındaki rolleri göz önünde bulundurulduğunda, GPKR ailesi en önemli duyu sistemlerinden biridir 1 . Konunun seçilmesindeki nedenler üç başlık altında özetlenebilir. İlk olarak, birçok hücre dışı uyaran, hücrenin içine bu reseptörlerle iletilmektedir 2 . İkinci neden, bu reseptörlerdeki mutasyonlar ve fonksiyonel problemler diyabet, hiperkalsemi, hipertansiyon, hipotiroid, retinitis pigmentosa, obezite, kanser ve birçok psikolojik hastalıklara neden olmaktadır 3 . Üçüncü olarak, reçeteli ilaçların yaklaşık %50’si bu reseptörleri hedeflemektedir, dolayısıyla GPKRler moleküler farmakoloji araştırmalarının odak noktasında yer almaktadırlar 4 . GPKR eşleşmesi kabul görmüş bir olgudur, ancak GPKRlerin ne amaçla eşleştikleri henüz bilinmemekle birlikte; bu eşleşmenin reseptör intörnalizasyonu, olgunlaşması, işlev ve farmakolojisi üzerinde önemli rolleri olduğu düşünülmektedir. Daha önceki araştırmalarımızda yeşil protein (EGFP) ve BiFC tekniğini kullanarak Ste2p proteinin kendisi ile etkileşimini tayin edilmiştir. Bölünmüş EGFP parçaları, N-EGFP ve CEGFP ile yedinci transmembran bölgeden hemen sonra işaretlenen Ste2p reseptörleri maya hücrelerinde aynı anda üretildikten edildikten sonra, ikili reseptör eşleşmesi BiFC metodu ile gösterilmiştir. Bu projede ise Ste2p reseptörünün üçlü ve dörtlü etkileşimleri incelenmiştir. Bu amaç doğrultusunda reseptör yedinci transmembranı takip eden bölgeden hem tam uzunluktaki mCherry floresan proteini hem de biri N-mCherry diğeri C-mCherry protein parçaları ile işaretlenmiştir. Proje kapsamında, EGFP ve mCherry floresan proteinleriyle ve bu proteinlerin parçalarıyla işaretlenmiş Ste2p reseptörlerinin, konfokal mikroskop, BiFC ve FRET yöntemleri kullanılarak çoklu etkileşimleri incelenmiştir. Bu proje neticesinde model GPKR olan Ste2p maya feromon reseptör eşleşmesinin yalnızca ikili bir etkileşimden ibaret olmadığı, üçlü ve dörtlü bir etkileşimin varlığı gösterilmiştir. Ste2p ikili etkileşimi ile ilgili yapılmış araştırmalar bu model GPKR’nin agonistinin, eşleşmeye herhangi bir etkisinin olmadığını göstermiş; ancak α-faktörün çoklu reseptör etkileşimini etkileyebileceği yönünde bir hipotez sunmuştur. Bu projede ligandın çoklu reseptör 6 etkileşimine etkileri de araştırılmıştır. Proje sonucunda elde edilen bulgular, GPKR tetramer etkileşmesinin mevcut literatüre önemli katkılarda bulunacağı öngörüsündeyiz.

URI

https://app.trdizin.gov.tr/publication/project/detail/TVRZeU5EYzM
https://hdl.handle.net/11511/50264

Collections

Department of Biology, Project and Design