Otomatik Portakal filmi ve kitabının antisosyal kişilik bozukluğu açısından incelenmesi

Download

10.31682-ayna.470688-554093.pdf

Date

2016-9-1

Author

Sönmezsoy, Rufeyde

Metadata

Show full item record

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

Item Usage Stats

333
views

165
downloads

Anthony Burgess’ın 1962 yılında romanını yazdığı, Stanley Kubrick’in ise 1971 yılında yapımcılığını ve yönetmenliğini yaptığı Otomatik Portakal adlı filmde, Alex’in yaşamı konu edilmektedir. Bu çalışmada da davranışçı kuram çerçevesinde antisosyal kişilik bozukluğuna sahip olan Alex’in hayatı ele alınmıştır. Alex’in hayatı üç bölümden oluşmaktadır. Alex’in hayatının ilk bölümünde, onun, antisosyal kişilik bozukluğuna sahip, empati yeteneğinden yoksun ve şiddet eğilimli bir kişi olduğu anlatılmaktadır. Bu bölümde özellikle insanlara güvenmeme konusu üzerinde durulmaktadır. Alex’in hayatının ikinci bölümünde, Alex, kaldığı cezaevinde “Suçluları Yeniden Topluma Kazandırma” projesi sebebiyle “Ludavico” adlı bir laboratuvar çalışmasına tabi tutulmuş ve kişiliği klasik koşullanma yöntemi ile düzeltilmek istenmiştir. Alex’e bunun karşılığında özgürlük vaat edilmiştir. Alex’in hayatının üçüncü bölümünde, Alex’in özgürlüğüne kavuşması sonucunda yaşadıkları tedavi edilmesi ve tekrar bir çete kurarak eski günlerine dönmesi anlatılmaktadır. Hikayenin sonunda ise Alex, artık çete olaylarında zevk almadığını, evlenmek istediğini anlaması üzerine büyüdüğünü fark etmektedir. Sonuç olarak bu çalışmada, psikolojik anlamda antisosyal kişilik bozukluğu ele alınırken, bunu bireyin özgür iradesi olmadan, makine gibi otomatik bir şekilde iyi olan davranışı seçmeye zorlanması eleştirilmektedir

Subject Keywords

Otomatik Portakal, Antisosyal kişilik bozukluğu, Klasik koşullanma, Davranışçı kuram

URI

https://hdl.handle.net/11511/49382

Journal

Ayna Klinik Psikoloji Dergisi

DOI

https://doi.org/10.31682/ayna.470688

Collections

Department of Psychology, Article

Suggestions

OpenMETU
Core

The reconstruction of authorial identity in contemporary author fictions: A.S Byatt’s Possession, David Lodge’s Author, Author and Maggie Gee’s Virginia Woolf in Manhattan Koç, Nesrin; Öztabak Avcı, Elif; Department of English Literature (2021-8) This study analyses Possession (1990) by A.S Byatt, Author, Author (2004) by David Lodge and Virginia Woolf in Manhattan (2014) by Maggie Gee as examples of contemporary author fictions. By revisiting historical authors such as Victorian poets, Henry James and Virginia Woolf and juxtaposing these authors with contemporary author figures, these novels present a multi-layered discussion of authorship practices across centuries. The three novels analysed here all deal with the anxiety governing the work of the...
MOVING FROM TOPOGRAPHIC TO RELATIONAL SPACES IN BRIAN FRIEL’S DRAMA: SPATIAL RECONFIGURATIONS IN DANCING AT LUGHNASA, WONDERFUL TENNESSEE AND MOLLY SWEENEY Öztürk Yagci, Dilek; Birlik, Nurten; English Literature (2021-7) This study explores the spatial dynamics of Brian Friel’s drama, mainly in his three plays of the 1990s, Dancing at Lughnasa (1990), Wonderful Tennessee (1993), and Molly Sweeney (1994) against the backdrop of Doreen B. Massey’s relational understanding of space. Drawing on Massey’s reconceptualization of “space” , “place”, and “landscape”, it will be argued in this dissertation that Brian Friel’s plays challenge the conventional idea of rootedness and authentic identity attached to Ireland and Irishness. T...
Epic gaze in Paradise Lost Demirel, Fatih; Sönmez, Margaret Jeanne M.; Department of English Literature (2021-2-01) This study aims to investigate the workings of gaze in John Milton’s Paradise Lost with regard to Helen Lovatt’s book on epic gaze and the theoretical insights of three important writers on gaze: Sartre, Foucault and Lacan. The study focusses on four main characters of the epic: Satan, God, Adam and Eve. Lovatt’s epic gaze proves to be an appropriate starting point for this study, while the other named theorists’ ideas are employed more or less for different characters and for different scenes. Sartre’s not...
YİĞİT BENER’İN ANOMİK BABALARI:ACI PORTAKAL Birlik, Nurten (2021-10-01) Yiğit Bener’in son romanı Acı Portakal (2019), hem kahramanının gönderme noktaları (ya da noktasızlıkları) hem de anlatıdaki paralellikler nedeniyle ilk romanı Eksik Taşlar’ın (2001) devamı gibidir. Bütün roman üç öge üzerine kuruludur, diyebiliriz: adı verilmeyen bir babanın kızı üzerinden geçmişiyle yüzleşmesi (ya da Amsterdam’da sürgündeki babanın İstanbul’daki babayla bütünleşmesi), İstanbul’daki babanın sürgünde kırdığı bir kadınla yüzleşerek kendini geçmişte hapseden travmadan kurtulması ve ilk iki iz...
Lars Von Trier’in Antichrist filminin görsel ve psikolojik analizi Yılmaz, Tuğba; Yılmaz, Burhan (Orta Doğu Teknik Üniversitesi (Ankara, Turkey), 2014-10-1) Lars Von Trier’in 2009 yapımı Antichrist adlı filminde, çocuğunu kaybeden bir çiftin yaşamı konu edilmektedir. Çocuğunun ölümünden sonra yasa bürünen kadının psikolojisinin bozulmasıyla, filmdeki karakterler ve yaşamları üzerinden bir dizi tartışma su yüzüne çıkar. Kültürel cinsiyet rolleri, iktidar, bilgi, kadın doğası, doğa ve pagan kültür gibi kavram ve bilgiler, karakterlerin arasında gelişen gerilimli ilişkilerin etrafında konumlandırılmıştır. Kadının psikolojik rahatsızlığının ilerlemesi sonucu, terap...

Citation Formats

R. Sönmezsoy, “Otomatik Portakal filmi ve kitabının antisosyal kişilik bozukluğu açısından incelenmesi,” Ayna Klinik Psikoloji Dergisi, vol. 3, no. 3, pp. 1–10, 2016, Accessed: 00, 2020. [Online]. Available: https://hdl.handle.net/11511/49382.