Date

2013-6-1

Author

Mengüşoğlu, Nuran

Metadata

Show full item record

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

Item Usage Stats

795
views

808
downloads

Cite This

Endüstri dönemi yapı mirasının yeniden kullanımı, İngiltere’de olduğu kadar dünyanın değişik yerlerinde birçok şehirde giderek yaygın hale gelmektedir. Bu olgu, özellikle hala devam etmekte olan kentsel dönüşüm ve kentsel sürdürülebilirlik kavramları çerçevesinde daha da önem kazanmıştır. Artık kullanılmayan, fonksiyonlarını yitirmiş ve terkedilmiş yapıların sayısal olarak çok olduğu kentler, bu konuda önlemler almaya çalışmaktadırlar. Bu yapıların özellikle kent çeper ve merkezlerinde terkedilmiş, içine girilmeyen alanlar yaratması, kentlerin bu konuyu öncelikli olarak ele almalarına neden olmaktadır. Diğer taraftan atıl durumdaki endüstri yapılarının korunması ve yeniden kullanımına bağlı kazanımlar, kentsel dönüşüm ve kentsel sürdürülebilirlik kavramlarının ana hedeflerini desteklemektedir. Bu hedefler, temel olarak kentlerin boşalmasını azaltmak ve iş olanaklarını, yatırımı ve insanları kent merkezlerine yeniden getirmek üzerine odaklanmaktadır. Ancak kentsel alanlardaki, ülkenin geleneksel endüstrisine ilişkin işlevini kaybetmiş veya kapasitesinin altında kullanılan yapıların oluşturduğu terkedilmişlik düzeyi, bu hedeflerin gerçekleştirilmesindeki en önemli engellerden birisidir. Bu yapılara yeni kullanımlar kazandırılmasının önemi giderek kabul edilmiştir. Böylelikle, endüstri dönemi yapı mirasının yeniden kullanımı kentsel dönüşüm için önemli bir etken haline gelmiştir. Ayrıca, kültürel ve tarihi açıdan oldukça önemli olan bu yapıların yeniden kazanımındaki en temel sürdürülebilir çözümdür. Genel olarak basit biçimlere sahip, çok katlı ve aydınlık olan bu yapılar ve fiziksel çevreleri, yeniden kullanım olanakları açısından ideal bir zemin oluşturmaktadır. Fiziksel ve malzeme özelliklerine ek olarak bu yapılar, kolektif hafıza depoları ve sosyal / kültürel kimlik anıtları olarak hizmet ettiklerinden dolayı önemli sosyal ve kültürel değerleri temsil etmektedirler. Ayrıca, geçmişle önemli bir bağ kurulmasını sağlayarak bir toplumunun karakterini belirlemektedirler. Ancak bütün bunların yanısıra terkedilmiş yapıların korunma, dönüştürülme aşamasında bölgede ortaya çıkan soylulaştırma olgusu araştırılması, tartışılması ve eleştirilmesi gereken bir gerçek olarak ortaya çıkmaktadır. Bu çalısmanın amacı, endüstri dönemi yapı mirasının konut olarak yeniden kullanımına iliskin anlamlar, olumlu ve tartışmalı yönleriyle kentsel dönüşüm, koruma, sürdürülebilirlik ve soylulaştırma kavramları çerçevesinde incelemektir. Manchester, araştırma alanı olarak ele alınmıştır. Dünyanın ilk endüstri kenti olması ve kent merkezinde oluşan büyük ölçekteki terkedilmişliğin üstesinden gelme şekliyle örnek teşkil etmesi açısından Manchester, planlı bir tercihdir. Bu çalışma, kentin peyzajındaki en karakteristik tarihsel yapı tipi olan pamuk fabrika ve depolarının yeniden kullanımı etrafında şekillenmektedir. Geçmişe ait bu yapıların nasıl bugün ve gelecek için önemli bir kaynak olarak kullanıldığı, kapsamlı bir literatür incelemesi ve yerinde yapılan gözlemler ışığında incelenmiştir.

Subject Keywords

Architecture, Reuse, Industrial built heritage, Urban regeneration, City marketing, Manchester, Gentrification, Loft, City centre living

URI

http://jfa.arch.metu.edu.tr/archive/0258-5316/2013/cilt30/sayi_1/117-138.pdf
https://hdl.handle.net/11511/50767

Collections

Department of Architecture, Article