Show/Hide Menu
Hide/Show Apps
anonymousUser
Logout
Türkçe
Türkçe
Search
Search
Login
Login
OpenMETU
OpenMETU
About
About
Açık Bilim Politikası
Açık Bilim Politikası
Frequently Asked Questions
Frequently Asked Questions
Browse
Browse
By Issue Date
By Issue Date
Authors
Authors
Titles
Titles
Subjects
Subjects
Communities & Collections
Communities & Collections
Yumuşak Uyum Hipotezi Ve Türkiye'nin Dış Ticareti.
Date
2011-12-31
Author
Erlat, Güzin
Metadata
Show full item record
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License
.
Item Usage Stats
0
views
0
downloads
Bir ülkenin ticareti, özellikle ihracatı arttığı zaman, bu artışın olduğu sektörlere başka sektörlerden üretim faktörlerinin, özellikle işgücünün, kayması beklenir. Söz konusu işgücünün yeni sektöre uyum gösterebilmesinin maliyeti vardır. Eğer ihracattaki artış endüstriler arası bir nitelik taşıyorsa, söz konusu uyum maliyetleri yüksek olacaktır. Öte yandan, ihracattaki artış endüstri içi ticaret ögesi yüksek olan sektörlerde ise, işgücünün firmalar arasında yer değiştirmesinin getirdiği uyum maliyeti daha düşük olacaktır. Bu ikinci duruma yumuşak uyum hipotezi (smooth adjustment hypothesis) denir. Bizim bu projedeki amacımız Türkiye'nin ticaret ortaklarıyla olan ikili ticaretinin söz konusu uyum maliyetlerini ne denli etkilediğini öiçebilmektir. Daha önceki iki çalışmamızda bu konuya, once tümüyle dış ticaret akımlarının endüstri içi yapısını ölçerek (Erlat ve Erlat, 2003), sonra da ekonometrik olarak yaklaştık (Erlat ve Erlat, 2006). Bu çalışmamızda, Erlat ve Erlat (2003)'ün çizgisini sürdürüp, aşağıda kısaca tanımları verilecek yeni yöntemleri kullanarak, yumuşak uyum hipotezinin Türkiye'nin ikili ticareti açısından ne denli geçerli olduğuna ilişkin sonuçlar elde edeceğiz. Yumuşak uyum hipotezini dış tiçaret akımlarına dayanılarak incelenmesindeki ilk çalışmalar Brulhart (1993), Greenaway ve diğerleri (1994) ve Menon ve Dixon (1997)'ye aittir. Bu çalışmaların ortak özelliği endüstri-içi ticaret ölçümlerine dayanmalarıdır ve biz de söz konusu yöntemleri Erlat ve Erlat (2003)'de kullanmıştık. Azhar ve Elliott (2010)'da çalışmalarında üç yeni ölçütten söz etmektedirler. Bu ölçütlerden ilki, yalnızca endüstri-içi ticaretteki artışı değil, tüm ticaretteki artışı göz önüne almaktadır. İkinci ölçüt ise ticaretteki artışın kalitesindeki değişiklikleri ele almaktadır. Son ölçüt ise bu iki ölçütün cebirsel toplamından oluşmaktadır. Burada kaliteden kasıt birim değerlerdir ve bunlardaki artıştan anlaşılan da ihracat birim değerlerindeki artışın ya ithalat birim değerlerindeki artıştan yüksek olması ya da ithalat birim değerlerinde bir azalma olmasıdır.
URI
https://hdl.handle.net/11511/59514
Collections
Department of Economics, Project and Design