Hatay grabeninin neotektonik evrimi ve ölü deniz fay kuşağı ilişkisi

Download
1998
Toprak, Vedat
Rojay, Fuat Bora
Heımann, Ariel
Hatay Grabeni, Doğu Anadolu ve Ölü Deniz fay kuşakları arasında yeralan ve neotektonik dönemde oluşan KKD-GGB batı yönlü bir yapıdır. Paylanma, volkanizma ve çökelim bu yapı içinde eşzamanlı olarak işlemiştir. Graben içinde yeralan faylar doğrultuları ve konumları gözönüne alınarak dört gruba ayrılmıştır. Bunlar 1) batı kenar fayları (Karasu fay kuşağı), 2) doğu kenar fayları, 3) güney kenar fayları ve 4) Anfakya-Samandağ faylarıdır. Morfolojik olarak belirgin bir çöküntü ile temsil edilen bu yapının doğu ve batı kenarlarındaki farklı düşey atımlar nedeniyle bir yarım graben olduğu sanılmaktadır. Fay çizikleri ve dere ötelenmelerinen edilen bilgiye göre faylar KD-GB doğrultusunda sol-yanal, KB-GD doğrultusunda ise sağ-yanal bileşene sahiptir. Alanda gözlenebilen en büyük dere ötelenme miktarı yaklaşık l km'dir. Paylanmış ve yaşı 80.000 yıl olarak belirlenmiş bir lav akıntısından yapılan hesaba göre yıllık kayma hızı 4 mm olarak bulunmuştur. İnceleme alam içinde yüzeyleyen volkanik kayaçlardan 13 adet radyometrik yaş tayini yapılmıştır. 1.57-0.05 Ma arasında değişen yaşlara göre volkanizma beş farklı döneme aynhnıştır.Volkaniklerin graben içindeki dağılımı, stratigrafik ilişkileri ve püskürme merkezlerinin konumu gözönüne alınarak Hatay grabeninin 4. ve 5. dönemler arasında oluştuğu (1-57 Ma ile 0.66 Ma arası) belirlenmiştir. Bölgesel anlamda Karasu fay kuşağı, kuzeyindeki Doğu Anadolu fay kuşağı ile güneyindeki Ölü Deniz fay kuşaklan arasında yer alan, normal bileşenli sol-yanal atımlı bir bağlantı fayı olup Hatay grabeninin evrimini büyük ölçüde denetlemiştir.

Suggestions

Ege Denizi körfezlerinde denizel kuvaterner sedimanların mikropaleontolojisi ve deniz seviyesi ve ortamsal değişmelere ait veri ve modellemeler
Altıner, Sevinç Özkan; Altıner, Demir; Yılmaz, Ömer İ.; Akçar, Naki(1999)
Ege Deniz'nin kuzeydoğu ucunda bulunan ve aktif faylarla denetlenen Saroz Körfezi'nin tabanından alınan Geç Kuvaterner (güncel) yaşlı örneklerdeki foraminifer faunası çalışılmıştır. 24.5 m-631 m 1er arası derinlikten gelen 50 örnekte ortaya konulan bentik ve planktonik foraminifer tür sayısı 210 dur. Textulariina, Spirillinina, Miliolina, Lagenina ve Rotaliina'ya ait 197 bentik foraminifer türü örnek bazında sayılmış ve dağılımları yüzde üzerinden göreceli olarak hesaplanmıştır. Pliyosen-Geç Kuvaterner zama...
Antalya Körfezi karasal çöküntüsünün neotektonik özellikleri, depremselliği ve daha önceki denizaltı çalışmaları ile karşılaştırılması
Koçyiğit, Ali; Akyol, Erol; Bozkurt, Erdin; Beyhan, Ali(1997)
Bu proje kapsamında Antalya havzasının karasal nitelikli kuzey kesiminin neotektonik özellikleri ve depremselliği incelenmiştir. Bölgesel ölçekli bu çalışma kuzeyde Eğirdir gölü ortalarından başlayıp güneyde Antalya kıyılarına değin süren yaklaşık 14.000 km2 lik bir alanda sürdürülmüştür. İnceleme alanında yenitektonik dönem, Tortoniyen sonundaki Aksu sıkışma fazını izeleyen kısa süreli (Messiniyen) bir geçiş döneminden sonra Pliyosen'de başlamıştır. Genel olarak genişleme türü bir tektonik rejimle temsil ...
Orta Anadolu ofiyolitlerinin petrojenezi: İzmir-Ankara-Erzincan okyanus kolunun evrimine bir yaklaşım
Göncüoğlu, Cemal M.; Yalınız, Kenan M.; Özgül, Levent; Toksoy Köksal, Fatma(1997)
izmir-Ankara-Erzincan Okyanus Kolundan türemiş olan ofiyolitik kayaların jeolojik, jpetrolojik ve petrojenetik özellikleri saptanmış ve bunların büyük bir çoğunlukla Erken Üst Kretase sırasındaki okyanus içi bir dalma-batma zonu üzerinde oluştuğu belirlenmiştir.
Kütahya-Tavşanlı çöküntü alanının neotektonik özellileri
Koçyiğit, Ali; Bozkurt, Erdin(1997)
Bu proje kapsamında, Kütahya-Tavşanlı çöküntüsünün doğu kesiminin neotektonik özellikleri ve depremselliği çalışılmıştır. Çalışma, 39° 22'-39° 33' kuzey enlemleri ve 39° 52'-30° 07' doğu boylamları ile sınırlanan yaklaşık 700 km2 lik bir alanda gerçekleştirilmiştir. Çalışma alanındaki en yaşlı birimler Dodurga Metamoriîtleri ve Ovacık Yapısal Karmaşığı'dır. Ovacık Yapısal Karmaşığı, metamorfıtleri tektonik olarak üzerler ve başlıca geç Kretase yaşlı ofiyolitli melanj ile yeğince makaslanıp serpantinleşmiş ...
Dombayova ve Sandıklı (Afyon) grabenlerinin depremselliği ve kenar faylarının, kinematik analizi
Koçyiğit, Ali; Cihan, Mustafa; Özacar, Atilla Arda(2001)
İnceleme alanı Isparta dış yayının kuzeybatı köşesinde ve Göller Bölgesi horst-graben sistemi içinde yer alır (Şekil 1). Göller Bölgesi KD-, KB-, K-G, KKD- ve D-B gidişli verev atımlı normal faylarla çok sayıda horst ve grabene bölünmüştür. Bunlardan iki tanesi de Sandıklı ve Dombayova grabenleridir. Her iki graben batıda Akdağ Horstu ile Dinar grabeninden, doğuda ise Kükürtdağı Horstu ile Çölovası grabeninden ayrılır. Sandıklı grabeni 3-9 km genişlikte, 34 km uzunlukta ve KKD- gidişli bir çöküntü alanıdır....
Citation Formats
V. Toprak, F. B. Rojay, and A. Heımann, “Hatay grabeninin neotektonik evrimi ve ölü deniz fay kuşağı ilişkisi,” 1998. Accessed: 00, 2020. [Online]. Available: https://app.trdizin.gov.tr/publication/project/detail/TlRZNU5EUT0.