Date

2013-12-31

Author

Bölükbaşı, Ufuk
Akkuş, Merve
Karakaş, Gürkan

Metadata

Show full item record

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

Item Usage Stats

202
views

0
downloads

Cite This

Kendi kendini steril edebilen ve temizleyen yüzeylere olan ihtiyaç, mikrobiyal populasyonun kontrol altına alınmak istenmesiyle ortaya çıkmıştır. Medikal cihazlarda ve hastanelerde mikrobik enfeksiyonların azaltılması, malzemeler üzerinde biyofilm oluşumunun önlenmesi, gıda koruması, ev hijyeni, hava ve su temizliği gibi bir çok alanda kendi kendini steril edebilen antimikrobik yüzeylere duyulan ihtiyaç artmaktadır. Antimikrobik yüzeyler 2 ana strateji ile hazırlanabilir; mikropları yüzeyden iten sistemler ve kontak ile mikropları inaktive eden sistemler. Mikropların yüzeyden itilmesi ile yüzeylerde biyofilm oluşması büyük ölçüde engellenebilmekte; fakat tamamen durdurulamamaktadır. Dolayısıyla biyofilm oluşmaya başladıktan sonra yüzeyler antimikrobik özelliklerini kaybetmektedir. Kontak ile mikrop inaktivasyonunda kullanılan yöntemlerden biri olan yüzeylerin antibiyotiklerle modifiye edilmesi ise, mikropların antibiyotik direnç geliştirebilmeleri yüzünden tercih edilen bir yöntem olmaktan çıkmıştır. Yine bir kontak ile mikrop inaktivasyosu stratejisi olan titanyum dioksit ile hazırlanan antimikrobik yüzeyler ise mikropların karbondioksit ve suya dönüştürülebilmesi sayesinde biyofilm oluşumunu ve direnç sorununu ortadan kaldırarak diğer yöntemlere avantaj sağlamıştır. Fotokatalitik titanyum dioksit yüzeylerin geliştirilmesi ve bu yüzeylerin kendi kendini temizleme ve antimikrobik özellikleri grubumuzda geçmiş yıllarda çalışılmaya başlanmıştır. Bu çalışmalarda mezo-gözenekli yapıda titanyum dioksit ince filmler hazırlanmış, gözeneklerin oluşturulmasında şablon olarak organik polymerler ve bakteri hücreleri kullanılmıştır. Doktora tezinin bir parçası olacak bu çalışmada ise karbon nanotüpler şablon olarak kullanılarak düzenli gözenekli titanyum dioksit ince filmlerin hazırlanması planlanmıştır. Karbon nanotüplerin şablon olarak kullanılmasıyla yüzey alanı artan ve farklı yüzey defektlerine sahip nanoyapıların fotokatalitik aktiviteyi arttıracağı ve yüzey defektlerinin yeni yüzey modifikasyon alanları olarak kullanılabileceği öngörülmüştür. Karbon nanotüplerin titanyum dioksit yapılarında şablon olarak kullanıldığı çalışmalar bulunsa da, hiç biri bu yapıların fotokatalitik özelliklerine odaklanmamıştır. Bu çalışmada, karbon nanotüpler kuvvetli asitler ve ultrasonikasyon ile kısaltılacak, kimyasal metotlarla substratlar üzerine dik olarak hizalanacaktır. Sonraki aşamalarda karbon nanotüplerin hizalandığı substratlar, titanyum dioksit veya kompoziti ile kaplanacak ve nanotüplerin oksidasyonu ile nanoyapılı titanyum dioksit yüzeyleri oluşturulacaktır. Yüzeylerin fotokatalitik aktivitesi, organik bileşiklerin fotodegredasyonu ve antimikrobik etki ile değerlendirilecektir. Substrat yüzeyinde nanotüplerin yoğunuluğu kontrol edilerek yüzey enerjisi ve fotokatalitik aktivite ilişkisi belirlenecektir.

Subject Keywords

Kataliz ve Katalitik Süreçler

URI

https://hdl.handle.net/11511/59123

Collections

Department of Chemical Engineering, Project and Design