Menderes Masifi’nin soğuma tarihçesi: Ar-Ar Mika yaşlarının önemi

2018-04-23
Menderes Masif is a regional, crustal-scale elogated metamorphic culmination with its long axis trending in NE−SW direction; it forms the most important geological unit in Western Anatolia. The Massif is tectonically overlain by İzmir-Ankara-Erzincan suture zone in the north and Lycian Nappes in the south. It is divided into northern (Gördes), central (Ödemiş-Kiraz) and southern (Çine) submassifs by the Gediz and Büyük Menderes grabens. The massif comprises (1) orthogneisses (they are deformed and metamorphosed Precambrian granites, traditionally known as core augen gneisses) and (2) structurally overlying Palaeozoic schists and Mesozoic marbles (cover metasediments). It has acquired its massif character during regional Barrovian-type metamorphism (Eocene? main Menderes metamorphism) that reached upper amphibolite-greenschist facies conditions. In the following period, the massif has been deformed first ductiley, then brittley, and exhumed in the footwall of low-angle normal faults (detachment faults) and/or extensional shear zones. Supra-detachment basins in the immediate hanging-wall of the detachment faults formed the site of Neogene sedimentation. A detailed and systematic geochronologic campaign (Ar-Ar analyses on mica) has been carried out to determine timing of different deformation phases and exhumation of the massif, and the age of extensional tectonics in western Anatolia. New mica ages from nine different areas throughout the Menderes Massif (Simav, Demirci-Borlu, Gördes, Alaşehir, Ödemiş, Kiraz, Aydın, Çine and Yatağan) can be grouped as Paleocene−Eocene, late Early Oligocene−late Oligocene and Early Miocene. The new ages date the timing of main Menderes metamorphism and cooling of the Menderes Massif. They further suggest that different parts of the massif exhumed at different times and that the sub-massifs in particular have experienced different cooling histories and therefore are related to different tectonic processes.
71. Türkiye Jeoloji Kurultayı (2018)

Suggestions

Menderes Masifi’nde Ar-Ar Mika Yaşları ve Tektonik Önemleri
Bozkurt, Erdin (2016-04-11)
Menderes Masifi bölgesel dağılımlı, kıtasal ölçekli, uzun ekseni KD-GB uzanımlı elips şekilli büyük bir metamorfik kompleks olup, Batı Anadolu’nun en önemli jeolojik birliğini oluştur-maktadır. Masif, kuzeyde İzmir-Ankara-Erzincan Kenet Kuşağı, güneyde ise Likya Napları ile tektonik olarak üzerlenirken, yaklaşık D-B uzanımlı aktif Gediz ve Büyük Menderes gra-benleri ile kuzey (Gördes), merkezi (Ödemiş-Kiraz) ve güney (Çine) olmak üzere başlıca üç as-masife bölünmüştür. Menderes Masifi (1) köken kayacı Preka...
Sedimentology, cyclostratigraphy, sequence stratigraphy and geochemistry of the middle eocene lacustrine-marine oil-shales transition, Mudurnu Göynük basin, NW Anatolia, Turkey
Afridi, Bakht Zamir; Yılmaz, İsmail Ömer; Department of Geological Engineering (2019)
Continuous studied successions of the Middle Eocene, Mudurnu-Göynük basin, in the NW Anatolia indicate a transition from marine-influence lacustrine to marine environment due to the relative rise in sea-level, which was separated by barrier deposits. Different lithofacies are identified in the studied sections, including limestone, marl, oil-shale, calcareous sandstone, conglomeratic and bio-calcirudite. Number of fossil assemblages are recorded including ostracods, charophyte gyrogonites, gastropods, bival...
The Character and displacement of Adıyaman fault (southeast anatolia): evidence from subsurface data
Durukan, Bayram Alper; Bozkurt, Erdin; Department of Geological Engineering (2019)
Structural interpretation of five 2D seismic sections acquired by TPAO is carried out in the Adıyaman region of Southeast Anatolia. The sections are geological calibrated with stratigraphic logs of five boreholes. This study has resulted in the discovery of a previously undefined fault, herein named as Şambayat Fault. The fault is a NW-SEtrending structure that parallels the Bozova Fault and comprises several parallel fault segments. The structural maps of Cretaceous Sayındere and Karababa formations are al...
Synorogenic eocene leucogranite magmatism in the southern menderes massif and its tectonic significance
Bozkurt, Erdin; Quentin G, Crowley (null; 2015-04-06)
Güney Menderes Masifi’nde üst düzeylerin güneye hareket ettiği normal bileşenli Güney Menderes makaslama zonunun (GMMZ) taban bloğunda yer alan ortognayslar ile onları yapısal olarak üzerleyen metasedimanlar lökogranit kütleleri tarafından kesilirler. Bu lökogranit kütlelerinden birisi geç Orta Eosen (U-Pb zirkon yaşı) yaşındadır. Bu veri GMMZ’ndaki sinorojenik normal hareketin başlama yaşı olarak yorumlanmıştır. En yaşlı uyumsuz sedimanlar masifin erken Miyosen’de yüzeye çıktığını göstermektedir. Ortognasy...
Anadolu Platosu’nun Alıcı Fonksiyon Analizi
Zandt, George; Özacar, Atilla Arda; Gilbert, Hersh; Beck, Susan L. (2009-04-13)
Telesismik P alıcı fonksiyonları Doğu Anadolu Sismik Deneyi tarafından kaydedilen sismik verilerden hesaplandı ve aktif kıtasal kenet kuşağının kabuk ve manto yapısını belirlemek için kullanıldı. Bölgenin kabuk kalınlığı, P ve S dalga hızlarının oranı (Vp/Vs) kabuksal yansımalar kullanılarak haritalandı. Sonuçlar bölgede kabuk ve litosfer kalınlığının ince, en üst manto hızının düşük olduğunu göstermekte ve platonun sıcak astonosfer tarafından desteklendiği tezini doğrulamaktadır. Vp/Vs değişimleri, Kuzey A...
Citation Formats
E. Bozkurt, “Menderes Masifi’nin soğuma tarihçesi: Ar-Ar Mika yaşlarının önemi,” Ankara, Türkiye, 2018, p. 105, Accessed: 00, 2021. [Online]. Available: https://www.jmo.org.tr/etkinlikler/kurultay/etkinlik_metin.php?etkinlikkod=120&metin_kod=755.