Date

2017-12-01

Author

Bedir, Nurdan Selay

Metadata

Show full item record

Item Usage Stats

247
views

0
downloads

Cite This

Özellikle 2008 küresel krizinin ardından pek çok devlet ve toplumda çağımızın baskın neoliberal politikalarına direniş yolları ve bunlara alternatif çare arayışına girilmiştir. Krizle ve gerek ulusal hükümetlerin gerekse Avrupa Birliği’nin kriz yönetim politikaları ile çok sert bir şekilde karşılaşan Avrupa ülkelerinden çok taraflı ve çok düzeyli mücadeleler yükselmiştir. İzlanda’daki Tencere Tava Devrimi (2009), Portekiz’deki Geração à Rasca (2011), Yunanistan’daki kemer sıkma karşıtı protestolar (Öfkeli Vatandaşlar Hareketi – 2010) ve İspanya’daki los Indignados (15M ) hareketi (2011) bazı örneklerdir. Popülist ya da değil, bu hareketler hem Avrupa’da hem de Atlantik ötesinde oldukça ses getirmiştir. İspanya’daki mücadele ise diğerlerinden farklı olarak bir siyasi partinin oluşumunu körüklemiştir. Resmi olarak 2014 yılında kurulmuş olan Podemos partisi girdiği ilk seçim olan Avrupa Parlamentosu seçimlerinde aldığı yaklaşık % 8 oy oranı ile çarpıcı bir etkiye sahip olmuştur. Söz konusu parti, sadece yeni kurulmuş olması nedeniyle değil, kurucuları ve üyelerinin de çoğunlukla görece genç insanlardan hatta akademisyenlerden, bilim insanlarından, üniversite öğrencileri ve eğitimli işsiz gençlerden oluşması itibariyle de kemer sıkma karşıtı tutumları temelinde los Indignados hareketi ile ilişkilendirilmektedir. Hem hareket hem de parti üzerine ise farklı bakış açılarından pek çok akademik çalışma yapılmış ve yapılmaktadır. Bu araştırma ise 2011 yılında ortaya çıkan 15M hareketinin ortaya koyduğu sosyopolitik, politik ve ekonomik yaşama dair taleplerin, bir takım aktivist tarafından kurumsallaştırılması ve siyasi bir partinin taleplerine devşirilmesine ve bu kanalla kurumsal siyasete aktarılmasına odaklanmaktadır. En kritik talep ise sokağa çıkan insanların demokratik/ doğrudan temsile ilişkin söylemleri, herhangi bir partinin ya da sendikanın temsiliyetini reddetmeleri olarak algılanmaktadır. Araştırma nesnesi, söz konusu hareketin popülist karakteri, ekonomik krizin ve finansallaşmanın İspanya’daki sıradan insanın hayatı üzerindeki etkisi ve karşılığındaki tepkiler, ekonomik taleplerin (işsizlik, konut vb. problemlerin çözümü) politikleştirilmesi, Ellen Meiksins Wood’un (1981) altını çizdiği gibi siyasetin ve ekonominin birbirinden ayrılmazlığı, bu taleplerin temsil sorunu aracılığıyla güçlendirilmesi, seçimler üzerindeki yansımaları ve genel olarak (liberal) demokrasi konuları çerçevesinde ele alınmaktadır. Burjuva demokrasisinin en olgun hali olan seçimler ve sandık ise söz konusu toplumsal hareketlerin ve taleplerinin sönümlendiği bir kopuş olarak değerlendirilmektedir.

URI

https://hdl.handle.net/11511/84411
http://tsbd.org.tr/wp-content/uploads/2018/01/1-197.pdf

Collections

Department of Political Science and Public Administration, Conference / Seminar